Asset Publisher
Lasy regionu
Krajobraz z Małoplski Fot. Stanisław Zięba
Krajobraz z Babią Górą Fot. Stanisław Zięba
Wodospad Fot. Krzysztof Tomasiak
W zasięgu działania Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krakowie jest ponad 170 tys. ha lasów Skarbu Państwa. Położone są w 3 województwach, 26 powiatach i 176 gminach.
Lasy w zasięgu Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krakowie zajmują zróżnicowane krajobrazowo i geomorfologicznie tereny. Charakterystyczna jest pionowa rozpiętość obszaru, od płaskich terenów Kotliny Sandomierskiej, poprzez tereny wyżynne, aż po wysokie szczyty Beskidów. Zdecydowana większość lasów (ok. 75 %) leży na terenach wyżynnych i górskich. Geograficznie teren RDLP w Krakowie obejmuje od południa obszary wchodzące w skład Karpat czyli Beskid Niski, Sądecki, Wyspowy, Żywiecki, Makowski, Gorce, Małe Pieniny, Kotlinę Orawsko – Podhalańską, Pogórze Karpackie oraz obszary Wyżyny Małopolskiej i Kotliny Sandomierskiej. Pod względem przyrodniczo-leśnym lasy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krakowie położone są w VI Krainie Małopolskiej i VIII Krainie Karpackiej. Takie położenie w głównym stopniu wpływa na warunki klimatyczne. Roczna suma opadów jest najniższa w nizinnej, północnej części i wynosi 560 – 700 mm (jednocześnie występuje tu najwyższa średnia temperatura i najdłuższy okres wegetacyjny), w okolicach podgórskich 800 mm, a na Podhalu i wyższych rejonach Beskidu Sądeckiego, Gorców i Beskidu Żywieckiego 1000-1200 mm. Cechą charakterystyczną klimatu w terenach górskich jest występowanie pięter klimatycznych i związanych z nimi pięter roślinnych (piętro pogórza, regla dolnego i niewielkie powierzchnie w reglu górnym).
Ze zróżnicowania krajobrazowego i geologicznego wynika różnorodność gleb: od lessowych i bielicowych, poprzez mady, do gleb brunatnych i torfowych. Zdecydowanie największy udział mają jednak gleby brunatne ok. 65% i następnie płowe 8%, rdzawe 7% i bielicowe 7%.
Warunki klimatyczne i glebowe tego terenu sprzyjają produkcji leśnej. Ze zróżnicowania gleb i warunków klimatycznych, wynika również bardzo duże urozmaicenie siedlisk: od borowych nizinnych, poprzez siedliska wyżynne, lasy górskie regla dolnego aż po bory wysokogórskie regla górnego. Siedliska nizinne zajmują 22% z czego ponad połowa to siedliska wilgotne, wyżynne 24%, a górskie 54% powierzchni leśnej.
W ujęciu fitosocjologicznym największy udział mają zespoły: żyznej i kwaśnej buczyny karpackiej, grądy, boru sosnowo-dębowego i karpackiego boru jodłowego i jodłowo-świerkowego.
Występują również rzadkie zespoły roślinne: jaworzyny górskiej, buczyn storczykowych, podgórskiego łęgu jesionowego, olszynki karpackiej, boru bagiennego, wysokogórskiego boru świerkowego, świetlistej dąbrowy.
|
Typ siedliska |
Udział siedlisk w % |
|||
|
nizinnych |
wyżynnych |
górskich |
Razem |
|
|
Bory (B) |
0,4 |
0,0 |
0,2 |
0,6 |
|
Bory mieszane (BM) |
12,2 |
0,1 |
1,1 |
13,4 |
|
Lasy mieszane (LM) |
6,3 |
1,6 |
6,6 |
14,5 |
|
Lasy (L) |
2,1 |
22,2 |
46,6 |
70,9 |
|
Olsy (Ol) |
0,6 |
0,0 |
0,0 |
0,6 |
|
Razem |
21,6 |
23,9 |
54,5 |
100,0 |
Asset Publisher
Ranny żuraw w Nadleśnictwie Limanowa
Ranny żuraw w Nadleśnictwie Limanowa
Ranny żuraw odnaleziony w rejonie Mogielicy przewieziony do Leśnego Pogotowia dla Zwierząt w Mikołowie
Do niecodziennego zdarzenia doszło 21 marca br. w rejonie Mogielicy. Pracownik dyżurny w sprawie zgłoszeń zdarzeń nadzwyczajnych z udziałem zwierząt otrzymał telefon od turysty o rannym ptaku znalezionym w leśnictwie Skalne, w masywie Mogielicy.
Bezpośrednio po otrzymaniu tej informacji, do akcji przystąpili pracownicy Nadleśnictwa Limanowa. Na miejscu, okazało się, że rannym ptakiem jest żuraw popielaty. Został on, po wstępnym opatrzeniu i zabezpieczeniu, przewieziony do Leśnego Pogotowia dla Zwierząt w Mikołowie, gdzie poddano go szczegółowym badaniom oraz zabiegowi chirurgicznemu. Jest to kolejny przypadek, kiedy prowadzona przez pana Jacka Wąsińskiego placówka w Mikołowie podejmuję się leczenia i opieki nad zwierzęciem przywiezionym z naszego Nadleśnictwa.
Żurawie są gatunkiem migrującym. Już w lutym można zaobserwować ich przyloty, a ich przybycie ogłasza niosący się kilometrami klangor. W miarę zbliżania się okresu rozrodu stado dzieli się na mniejsze grupy po kilka osobników, by jesienią znów zebrać się w stada liczące ich nawet kilkaset. Podczas lotu tworzą tzw. klucz, na który składają się dwa ramiona ustawione pod ostrym kątem.
Jednym z częściej wybieranych zimowisk dla tych ptaków jest Francja, Hiszpania, północna i wschodnia Afryka.
